Militaria na Półwyspie

W roku 1920 Polska odzyskała dostęp do morza, ale polskie wybrzeże liczyło tylko 140 kilometrów, z czego znaczna część przypadała na Półwysep Helski, który nie miał wówczas znaczenia ani gospodarczego, ani militarnego.

Utworzenie portu w Helu było rozwiązaniem zastępczym, którego podjęto się po zablokowaniu portu w Gdańsku przez strajkujących robotników. Prowadzona wojna polsko – sowiecka zmusiła do szukania szybkich i efektownych rozwiązań. Od tego czasu Półwysep zaczął być doceniany, pojawiły się na nim także pierwsze fortyfikacje. Gdy powstał port w Gdyni, wzrosła rola militarna Półwyspu.

Między Jastarnią a Kuźnicą znajduje się pięć schronów zbudowanych w 1939 roku. Oddzielają one Mierzeję Helską od lądu. Ostatni z nich znajduje się w Jastarni, w lesie, we wschodniej części miejscowości w tzw. Borze. Pozostałe znajdują się nad morzem, na wydmach i nad zatoką. W 1999 roku zostały objęte ochroną i wpisane do rejestru zabytków. Dziś stanowią Skansen Fortyfikacji.

Na wodach Zatoki Puckiej widoczna jest z brzegu betonowa budowla. Jest to obiekt zbudowany przez Niemców podczas II wojny światowej. Był elementem poligonu torpedowego i pełnił różne funkcje, m. in. służył do testowania torped różnego rodzaju oraz taktyki ich używania. Torpedownia znajduje się około 2 kilometrów od brzegu.

Fotografia: Wikipedia; Ośrodek Oporu Jastarnia
Autor: Pe pawel