Za Mewią Łachą
Tutejsza ludność zajmowała się rybołówstwem i myślistwem. Jeszcze wcześniej pływano tu handlowymi statkami żeglugowymi, tzw. szkutami. Miały one długość do 20 metrów, były drewniane, zwykle dwumasztowe. Zdarzało się także, że przewoziły pasażerów. Raz w roku, w święto Matki Boskiej Szkaplerznej obchodzone w lipcu, przewoziły pielgrzymów, którzy zjeżdżali się do Rewy, a stąd płynęli szkutami do Swarzewa.
W dokumentach spisanych w 1589 roku Rewa pojawia się po raz pierwszy pod nazwą Riffe. Rok 1589 jest datą wydania zezwolenia na budowę szop rybackich przez Dawida Konarskiego, opata Cystersów. Szopy miały być tylko czasowym schronieniem służącym rybakom podczas połowów. Jednak z upływem czasu, budynki stały się zaczątkiem osady, należącej wówczas do klasztoru w Oliwie. Nazwa Rewa pojawia się w dokumentach pod koniec XVIII wieku. Sławę w świecie zdobyli pochodzący z niej marynarze. Rewa dzisiejsza to mała wioska rybacka, pięknie położona. W jej pobliżu, na dnie morza spoczywają 3 wraki. Miejscowość otaczają Mostowe Błota i rezerwat Mechlińskie Łąki. W okolicach Rewy od wiosny do jesieni można uprawiać żeglarstwo, windsurfing i kitesurfing.